گلچین تک بیتی های زیبای شهریار

گلچین تک بیتی های زیبای شهریار

از غم جدا مشو

از غم جدا مشو که غنا می‌دهد به دل

امّا چه غم،غمی که خدا می‌دهد به دل

شهریار

شب
شب کتابی است پر از راز نهان

شرح آغاز و سرانجام جهان

شهریار

پیری و جوانی

الفت پیری و نسیان جوانی بین که دیگر

خود نمی‌دانم که پیری دوست دارم یا جوانی

شهریار

بیکس وتنها

روزگار اینسان که خواهد بیکس وتنها مرا

سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من

شهریار

قسم های تو باورکردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باورکردم

شهریار

باجوانان ناز کن

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون باجوانان ناز کن با ما چرا

شهریار

باجوانان ناز کن

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون باجوانان ناز کن با ما چرا

شهریار

پدر عشق بسوزد

پدرت گوهر خود به زروسیم فروخت

پدر عشق بسوزد که درآمد پدرم

شهریار

حالا چرا ؟

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟

بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟

شهریار

اخلاق و زندگی

اقوام روزگار به اخلاق زنده اند

قومی که گشت فاقد اخلاق مردنی است

محمد تقی بهار

دعای مادر

مادر هستی ام به امید دعای توست

فردا کلید باغ بهشتم رضای توست

شهریار

عهد و پیمان تو
عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باور کردم

شهریار

موسیقی بهشت

مادر موسیقی بهشت همانا صدای توست

گوش دلم به زمزمه لای لای توست

شهریار

گم کردم جوانی
جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را

نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

شهریار

شکوه بی هم زبانی

سخن باما نمی گویی الا ای همزبان دل

خدا را با که گویم شکوه بی هم زبانی را

شهریار

مطلب مرتبط:

 گلچین اشعار شهریار

گلچین تک بیتی های زیبای مولوی

گلچین تک بیتی های زیبای مولوی

ساعتی میزان اینی، ساعتی میزان آن

یک نفس میزان خود شو، تاشوی موزون خویش

مولوی

دیوانه شو

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

وندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

مولوی

میل دل

هرکسی را بهـر کاری ساختند

مــیل آنرا در دلــــش انداخـتند

مولوی

من بنده خوبانم

من بنده خوبانم هر چند بدم گویند

با زشت نیامیزم هر چند کند نیکی

مولوی

بیا تا قدر

بیا تا قدر همدیگر بدانیم

که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم

مولوی

بی همگان به سر شود

بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود

مولوی

دلا نزد کسی بنشین

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

مولوی

تا باد چنین بادا

عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد

عیدانه فراوان شد تا باد چنین بادا

مولوی

ای خدا

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

«مولوی»

ما ز بالاییم

ما ز بالاییم و بالا می رویم

ما ز دریاییم و دریا می رویم

مولوی

جـــدایی از همزبان

هــر کــه او از همــزبـانی شــد جـــدا

بـی نـــوا شــد گــرچــه دارد صــد نــوا

مولوی

کوه و صدا

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست

ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

مولانا

تولد دوباره

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست

چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد

مولوی

آب دریا

آب دریا را اگـــــــر نتوان کشـید

هم به قدر تشنگی باید چشید

مولوی

دولت پـاینــــده

مـــرده بدم زنده شدم ، گـریه بـدم خنــده شدم

دولت عشـق آمــد و مـــن دولت پـاینــــده شدم

مولوی

مرغ باغ ملکوت
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم

مولوی

زهی عشق، زهی عشق که ماراست خدایا

چه نغز است و چه خوب است و چه زیباست خدایا

مولوی

من که حیران ز ملاقات توام

چون خیالی ز خیالات توام

مولوی

قدحی دارم بر کف به خدا تا تو نیایی

هله تا روز قیامت نه بنوشم نه بریزم

مولوی

به خدا کز غم عشقت نگریزم نگریزم

وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم

مولوی

آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن

آینه صبوح را ترجمه شبانه کن

مولوی

پوزبند وسوسه عشق است وبس

ورنه کی وسواس را بستست کس؟

مولوی

جمله صحرا مار و کژدم پر شود

چون که جاهل شاه حکم مر شود

مولوی

بگذاشتیم غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

مولوی

تصوف چیست؟ گفت:به هنگام هجوم

اندوه شادی یافتن در دل است

مولوی

این جهان زندان و ما زندانیان

حفره کن زندان و خود را وا راهان

مولوی

آزمودم مرگ من در زندگی است

چون رهی زین زندگی پایندگی است

مولوی

عالم این خاک و هوا گوهر کفر است وفنا

در دل کفر آمده ام تا که به ایمان برسم

مولوی

مطلب مرتبط:

 گلچین اشعار زیبای مولوی

گلچین تک بیتی های زیبای سعدی

گلچین تک بیتی های زیبای سعدی

محبوب خوش آواز

روی خوش و آواز خوش دارندهریک لذّتی

بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

سعدی

شفاعت معصوم
فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست

مائیم و دست و دامن معصوم مرتضی

سعدی

به چه کارآیدت آن دل

ای خردمندکه گفتی نکنم چشم به خوبان

به چه کارآیدت آن دل که به خوبان نسپاری؟

سعدی

سفر

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی

سعدی

خـــــوان الـــوان عمـــــر

دریغا که بر خـــــوان الـــوان عمـــــر

دمی خورده بودیم و گفتند بس

سعدی

خوش است عمر

خوش است عمر،دریغا که جاودانی نیست

پس اعتماد بر این پنج روز فانی نیست

سعدی

پیری وجوانی

پیری وجوانی پی‌هم چون شب و روزند

ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم

سعدی

محبّت یار

به خاک پای عزیزان که از محبّت یار

دل از محبّت دنیا و آخرت کندم

سعدی

صبر بسیار

صبر بسیار به باید پدر پیر فلک را

تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

سعدی

سوگند

قسم به جان توخوردن طریق عزّت نیست

به خاک پای توکان هم عظیم سوگند است

سعدی

ما کجــــائیم -تو کجایی

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه

ما کجــــائیم در این بحـــر تفکّر تو کجایی

سعدی

مشنو ای دوست...

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست

یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

سعدی

خرمن معرفت
برو خوشه چین باش سعدی صفت

که گرد آوری خرمن معرفت

( سعدی )

گفته بودم

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

سعدی

حکمت ورحمت
خدا گر ز حکمت ببندد دری

ز رحمت گشاید در دیگری

سعدی

صراف سخن باش

صراف سخن باش و سخن بیش مگو

چیزی که نپرسند تو از پیش مگو

سعدی

مردی آن نیست

گرت از دست بر آید دهنی شیرین کن

مردی آن نیست که مشتی بزنی بر دهنی

سعدی

گنج و رنج

گنج خواهی در طلب رنجی ببر

خرمن ار می بایدت، تخمی بکار

سعدی

صدق پیش آر

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی

صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

سعدی

تو بر خلق پاش

جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش

چو حق بر تو پاشد تو بر خلق پاش

سعدی

بنده پروری خدا

فرزند بنده ای است خدا را، غمش مخور

تو کیستی که به ز خدا بنده پروری

سعدی

ای ساربان

ای ساربان اهسته رو کارام جانم میرود

وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

سعدی

کبوتر اسیر باز

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت

به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

سعدی

زندان عشق

شب فراق نداند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق در بند است

سعدی

گرگ زاده

عاقبت گرگ زاده گرگ شود

گر چه با آدمی بزرگ شود

سعدی

حدیث دوست

حدیث دوست بادشمن نگویـــم

که هرگز مدعی محرم نباشــــد.

سعدی

خاک کوی تو

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

سعدی

آسایش خلق

خدا را بر آن بنده بخشایش است

که خلق از وجودش در آسایش است

سعدی

مونس جان رفت

رفت از بر من آنکه مرا مونس جان بود

دیگر به چه امید در این شهر توان بود

سعدی

فضل پدر

گیرم پدر تو بود فاضل

از فضل پدر تو را چه حاصل

سعدی

داغ عشق

عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود

هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد

سعدی

صبر بر جور رقیب

صبر بر جور رقیب چه کنم گر نکنم؟

همه دانند که در صحبت گل خاری هست

سعدی

با نادان مپیوند

طلب کردم ز دانایی یکی پند

مرا بفرمود با نادان مپیوند

سعدی

طیران آدمیت

طیران مرغ دیدی، تو ز پای بند شهوت

به در آی تا بینی، طیران آدمیت

سعدی

عشق محمد بس است

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد

سعدی

راستی کن

سعدیا راست روان گوی سعادت بردند

راستی کن که به منزل نرود کج رفتار

سعدی

به عمل کار برآید

سعدیا! گرچه سخندان و مصالح گویی

به عمل کار برآید به سخندانی نیست

سعدی

بانگ و فریاد

ببری مال مسلمان و چو مالَت ببرند

بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست!

سعدی

دنیا نیرزد آنکه ....

دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی

زنهار بد مکن که نکردست عاقلی

سعدی

ای بلبـل اگـر نالی

ای بلبـل اگـر نالی من با تو هم آوازم

تو عشق گلی داری من عشق گل اندامــی

سعدی

بسیار سـفر باید

بسیار سـفر باید تا پخته شود خـامی

صوفی نشـــود صافی تا درنکشد جامی

سعدی

نکوکاری

نکوکاری از مردم نیک رای

یکی را به ده می نویسد خدای

سعدی

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار سعدی

گلچین سخنان زیبا و کوتاه سعدی