شعر نو اخوان ثالث باغ من

اخوان ثالث

باغ من 

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر ، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران ، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی ست
ور جز اینش جامه ای باید
بافته بس شعله ی زر تا پودش باد
گو برید ، یا نروید ، هر چه در هر کجاکه خواهد
یا نمی خواهد
باغبانو رهگذاری نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی تابد
ور به رویش برگ لبخندی
نمی روید
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سر به گردونسای اینک خفته در تابوت
پست خاک می گوید
باغ بی برگی
خنده اش خونی ست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن
پادشاه فصلها ، پاییز

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار مهدی اخوان ثالث

شعر نو اخوان ثالث داوری

اخوان ثالث

داوری

هر که آمد بار خود را بست و رفت
ما همان بدبخت و خوار و بی نصیب
ز آن چه حاصل ، جز دروغ و جز دروغ ؟
زین چه حاصل ، جز فریب و جز فریب ؟

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار مهدی اخوان ثالث

شعر نو اخوان ثالث پند

اخوان ثالث

پند

بخز در لاکت ای حیوان ! که سرما
نهانی دستش اندر دست مرگ است
مبادا پوزه ات بیرون بماند
که بیرون برف و باران و تگرگ است
نه قزاقی ، نه بابونه ، نه
پونه
چه خالی مانده سفره ی جو کناران
هنوز ای دوست ، صد فرسنگ باقی ست
ازین بیراهه تا شهر بهاران
مبادا چشم خود برهم گذاری
نه چشم اختر است این ، چشم گرگ است
همه گرگند و بیمار و گرسنه
بزرگ است این غم ، ای کودک ! بزرگ است
ازین سقف سیه دانی چه بارد ؟
خدنگ ظالم
سیراب از زهر
بیا تا زیر سقف می گریزیم
چه در جنگل ، چه در صحرا ، چه در شهر
ز بس باران و برف و باد و کولاک
زمان را با زمین گویی نبرد است
مبادا پوزه ات بیرون بماند
بخز در لاکت ای حیوان ! که سرد است

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار مهدی اخوان ثالث

شعر های نو سهراب سپهری

 

(روی شعر مورد نظر کلیک کنید)

خانه دوست کجاست؟                            غریب                     شب تنهایی خوب                        سوره تماشا                          ساده رنگ                            دوست                         در گلستانه                        از سبز به سبز                        صدای پای آب                            مسافر                       پیغام ماهی ها                        پشت دریاها                        پرهای زمزمه                      واحه ای در لحظه                        پیامی در راه                           غروب                       دود می خیزد

دنگ              در قیر شب                 دلسرد            تا انتهای حضور             اینجا پرنده بود        آری ما غنچه یک خوابیم              مرغ افسانه            جهنم سرگردان                 محراب               دیاری دیگر                   تارا            به باغ همسفران               سایه دوست                 ندای آغاز              آب را گل نکنیم                 صدای آب           روشنی من گل آب              غمی غمناک               روشن شب

شعر نو سهراب سپهری پیغام ماهی ها

سهراب سپهری

پیغام ماهی ها

رفته بودم سر حوض
تا ببینم شاید عکس تنهایی خود را در آب
آب درحوض نبود
ماهیان می گفتند
هیچ تقصیر
درختان نیست
ظهر دم کرده تابستان بود
پسر روشن آب لب پاشویه نشست
و عقاب خورشید آمد او را به هوا برد که برد
به درک راه نبردیم به اکسیژن آب
برق از پولک ما رفت که رفت
ولی آن نور درشت
عکس آن میخک قرمز در آب
که اگر باد می آمد دل او پشت چین های تغافل می زد
چشم ما بود
روزنی بود به اقرار بهشت
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی همت کن
و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است
باد می رفت به سر وقت چنار
من به سر وقت خدا می رفتم

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار سهراب سپهری