گلچین تک بیتی های زیبای عبید زاکانی

گلچین تک بیتی های زیبای عبید زاکانی

دوش لعلت نفسـی خاطر ما خـــوش می کرد

دیده می دید جمـال تـو و دل غَــش می کرد

عبید زاکانی

رغبتم سوی بُتان ست، ولیکن دو سه روز
از پی مصلحتی چند، مسلمان شده‌ام

عبید زاکانی

ما را همین بس است که داریم درد عشق
مقصود ما ز وصل تو بوس و کنار نیست
عبید زاکانی

مطلب مرتبط:

سخنان و جملات زیبا و کوتاه عبید زاکانی

گلچین تک بیتی های زیبای یغمای جندقی

گلچین تک بیتی های زیبای یغمای جندقی

اسرار غمش گفتم در سینه نهان دارم
رسوای جهانم کرد این رنگ پریدن ها
یغمای جندقی

نه شیخ می‌دهدم توبه و نه پیرمغان مِی

ز بس که توبه نمودم، ز بس که توبه شکستم

یغمای جندقی

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من
آنچه البته بجایی نرسد فریاد است

یغمای جندقی

گلچین تک بیتی های زیبای عماد خراسانی

گلچین تک بیتی های زیبای عماد خراسانی

گرچه مستیم و خرابیم ، چو شبهای دگر

باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر

عماد خراسانی

میروی و میروم پیمانه گیرم تا ندانم

من که بودم؟ یا چه بودم؟ یا چه هستم؟ یا چه کردم؟

عماد خراسانی

گرچه رفتی ز دلم حسرت روی تو نرفت

در این خانه به امّید تو باز است هنوز

عماد خراسانی

ترسم اندر بر اغیار برم نام عزیزت

چه کنم بی تو چه سازم؟ شده ای ورد زبانم

عماد خراسانی

که تو را دید که در حسرت دیدار دگر نیست

آری آنجا که عیان است چه حاجت به بیانم؟

عماد خراسانی

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم

از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

عماد خراسانی

همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع

قصّه ما دو سه دیوانه دراز است هنوز

عماد خراسانی

عشق آتش بود و خانه خرابی دارد

پیش آتش دل شمع و پر پروانه یکیست

عماد خراسانی

مطلب مرتبط:

گلچین اشعار عماد خراسانی

گلچین تک بیتی های زیبای شهریار

گلچین تک بیتی های زیبای شهریار

از غم جدا مشو

از غم جدا مشو که غنا می‌دهد به دل

امّا چه غم،غمی که خدا می‌دهد به دل

شهریار

شب
شب کتابی است پر از راز نهان

شرح آغاز و سرانجام جهان

شهریار

پیری و جوانی

الفت پیری و نسیان جوانی بین که دیگر

خود نمی‌دانم که پیری دوست دارم یا جوانی

شهریار

بیکس وتنها

روزگار اینسان که خواهد بیکس وتنها مرا

سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من

شهریار

قسم های تو باورکردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باورکردم

شهریار

باجوانان ناز کن

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون باجوانان ناز کن با ما چرا

شهریار

باجوانان ناز کن

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون باجوانان ناز کن با ما چرا

شهریار

پدر عشق بسوزد

پدرت گوهر خود به زروسیم فروخت

پدر عشق بسوزد که درآمد پدرم

شهریار

حالا چرا ؟

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟

بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟

شهریار

اخلاق و زندگی

اقوام روزگار به اخلاق زنده اند

قومی که گشت فاقد اخلاق مردنی است

محمد تقی بهار

دعای مادر

مادر هستی ام به امید دعای توست

فردا کلید باغ بهشتم رضای توست

شهریار

عهد و پیمان تو
عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باور کردم

شهریار

موسیقی بهشت

مادر موسیقی بهشت همانا صدای توست

گوش دلم به زمزمه لای لای توست

شهریار

گم کردم جوانی
جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را

نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

شهریار

شکوه بی هم زبانی

سخن باما نمی گویی الا ای همزبان دل

خدا را با که گویم شکوه بی هم زبانی را

شهریار

مطلب مرتبط:

 گلچین اشعار شهریار

گلچین تک بیتی های زیبای مولوی

گلچین تک بیتی های زیبای مولوی

ساعتی میزان اینی، ساعتی میزان آن

یک نفس میزان خود شو، تاشوی موزون خویش

مولوی

دیوانه شو

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

وندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

مولوی

میل دل

هرکسی را بهـر کاری ساختند

مــیل آنرا در دلــــش انداخـتند

مولوی

من بنده خوبانم

من بنده خوبانم هر چند بدم گویند

با زشت نیامیزم هر چند کند نیکی

مولوی

بیا تا قدر

بیا تا قدر همدیگر بدانیم

که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم

مولوی

بی همگان به سر شود

بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود

مولوی

دلا نزد کسی بنشین

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

مولوی

تا باد چنین بادا

عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد

عیدانه فراوان شد تا باد چنین بادا

مولوی

ای خدا

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

«مولوی»

ما ز بالاییم

ما ز بالاییم و بالا می رویم

ما ز دریاییم و دریا می رویم

مولوی

جـــدایی از همزبان

هــر کــه او از همــزبـانی شــد جـــدا

بـی نـــوا شــد گــرچــه دارد صــد نــوا

مولوی

کوه و صدا

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست

ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

مولانا

تولد دوباره

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست

چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد

مولوی

آب دریا

آب دریا را اگـــــــر نتوان کشـید

هم به قدر تشنگی باید چشید

مولوی

دولت پـاینــــده

مـــرده بدم زنده شدم ، گـریه بـدم خنــده شدم

دولت عشـق آمــد و مـــن دولت پـاینــــده شدم

مولوی

مرغ باغ ملکوت
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم

مولوی

زهی عشق، زهی عشق که ماراست خدایا

چه نغز است و چه خوب است و چه زیباست خدایا

مولوی

من که حیران ز ملاقات توام

چون خیالی ز خیالات توام

مولوی

قدحی دارم بر کف به خدا تا تو نیایی

هله تا روز قیامت نه بنوشم نه بریزم

مولوی

به خدا کز غم عشقت نگریزم نگریزم

وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم

مولوی

آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن

آینه صبوح را ترجمه شبانه کن

مولوی

پوزبند وسوسه عشق است وبس

ورنه کی وسواس را بستست کس؟

مولوی

جمله صحرا مار و کژدم پر شود

چون که جاهل شاه حکم مر شود

مولوی

بگذاشتیم غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

مولوی

تصوف چیست؟ گفت:به هنگام هجوم

اندوه شادی یافتن در دل است

مولوی

این جهان زندان و ما زندانیان

حفره کن زندان و خود را وا راهان

مولوی

آزمودم مرگ من در زندگی است

چون رهی زین زندگی پایندگی است

مولوی

عالم این خاک و هوا گوهر کفر است وفنا

در دل کفر آمده ام تا که به ایمان برسم

مولوی

مطلب مرتبط:

 گلچین اشعار زیبای مولوی