مشاهده اشعار موضوعی حافظ
شعر در مورد آشنا و بیگانه :
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را
ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب
دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد
مشاهده اشعار موضوعی حافظ
شعر در مورد آشتی و نوازش طلبی :
آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت
بازش آرید خدا را که صفایی بکنیم
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین من است
حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار
کنون که چشمه قند است لعل نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار
مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار
چو ذکر خیر طلب می‌کنی سخن این است
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
مشاهده اشعار موضوعی حافظ
شعر در مورد آخرت اندیشی :
ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما
سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست
حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت
فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
شرمنده ره روی که عمل بر مجاز کرد
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند
مشاهده اشعار موضوعی حافظ
شعر در مورد آتش عشق :
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
برق عشق ار خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت
زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت
