گلچین اشعار سید علی صالحی

سلام! 
حال همه‌ی ما خوب است 
ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور، 
که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویند 
با این همه عمری اگر باقی بود 
طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم 
که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و 
نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان! علی صالحی

 

اشتباه می‌کنند بعضی‌ها 
که اشتباه نمی‌کنند! 
باید راه افتاد، 
مثل رودها که بعضی به دریا می‌رسند 
بعضی هم به دریا نمی‌رسند. 
رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد! علی صالحی

 

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل
خوب است 
مثل همین باران بی سوال
که هی می بارد ... علی صالحی

 

بیا بی خبر به خواب هفت سالگی بر گردیم
غصه هامان گوشه گنجه بی کلید 
مشقهامان نوشته 
تقویم تمام مدارس در باد 
و عید یعنی همیشه همین فردا 
نه دوش و نه امروز ... علی صالحی

 

نامه‌ام باید کوتاه باشد 
ساده باشد 
بی حرفی از ابهام و آینه، 
از نو برایت می‌نویسم 
حال همه‌ی ما خوب است 
اما تو باور نکن! علی صالحی

 

وقتی دستمان به آسمان برسد 
وقتی که بر آن بلندیِ بنفش بنشینیم 
دیگر دست کسی هم به ما نخواهد رسید 
می‌نشینیم برای خودمان قصه می‌گوئیم 
تا کبوترانِ کوهی از دامنه‌ی رویاها به لانه برگردند علی صالحی

 

گوش کن دوستِ من! 
او که شمشیرش به اَبر می‌رسد، 
در زندگی هرگز هیچ گُل سرخی نبوییده است... علی صالحی

 

در این دنیای دَرَندَشت 
هر چیزی به نحوی بالاخره زندگی می‌کند. 
باران که بیاید 
بید هم دشمنی‌های خود را با اَرّه 
فراموش خواهد کرد. علی صالحی

 

سادگی را 
من از خوابِ یک پرنده 
در سایه‌ی پرنده‌یی دیگر آموختم... علی صالحی

 

دیروز را دانسته آمدیم 
امروز ندانسته عاشقیم 
و فردا روز را ... ای رِندِ مانده بر دوراهیِ دریا و دایره 
خدا را چه دیده‌ای! علی صالحی

 

به هر که گفت 
تعبیر زندگی شکل صبور همین شقایق است 
شک خواهم کرد 

از هر که گفت بیا برای بیداریِ دریا دعا کنیم 
پرهیز خواهم کرد، 
یا پا به پای زائری که بگوید بلای ستاره دور، 
شب از خواب این زاویه به روز خواهد رسید، 
همسفر نخواهم شد. 

پناه بر تو ای فهم فراموشی! 
حالا بیا برای رسیدن به آرامش 
نزدیکترین نامهای کسان خویش را بیاد آوریم! علی صالحی

 

سفره‌ی دلِ مرا در باد، کسی گشوده نخواهد یافت. 
من خوابِ یک ستاره‌ی صبور 
زیر بالش ابرهای راحله دیده‌ام، 
یا باد می‌آید و آسمان را خواهد رُفت، 
یا شاید کرامتی شد و باران آمد... علی صالحی

 

تنها محض خاطر تو، به تو می‌گویم 
خواهانِ خاکستر این سمندری اگر 
در بادهای رو به شمال و بر بام گریه تماشایم کن! 
من با هزار چشم تشنه از بی‌تابیِ تماشا، 
بدهکارِ شبِ آسمانی پر ستاره‌ام... علی صالحی

 

برای من 
دوست داشتن 
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است 
چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
چقدر ... علی صالحی